Öyle bağlı değilim.
Zaten dua ederdim ama o duayı inandığımdan değil yalnız kaldığımdan ederdim o da inanmaya girmiyor zaten.

Öyleydi işte.

Ertesi gün yine okul faslı felan burayı geçip asıl olayların olduğu yazı anlatıcam.
(sevgi 80kusur ört ile teşekkür bense 79 ile teşekkür almıştım seneye artık son sınıf olacaktık)

Yazın iş bulma çabasına girdim.

Çünkü tekel günlük 20 veriyordu ve yetmiyordu.

Mecbur şantiyeye gittim sıvacıydım şantiyede günlük 80 alıyordum ebem gibiliyordu.

Ama şantiyeye gidersem sevgiyi göremeyecektim.

Herneyse sabah kalkmamla sevgilerin mahalleyi tuttum. Mesaj attım kapıya çık diye.

Hemen geldi.

Yine buluştuğumuz pelikan kafeye gittik.

Yuzun neden asık?

Şu iş meselesi.

Ne var işte şantiyeye git parasıda iyiymiş hem.

iyi olmasına iyide seni goremem o zaman.

Elimi avucunun içine aldı yuzume baktı.

Ben burdayımya bi yere kaçmıyorum hem telefon ne güne duruyor.

Ne biliyim seni yalnız bırakırsam ne olur korkuyorum anla işte.

Anlıyorum ama şunu bil benim için bir tek sen varsın(bu en büyük yalandır beyler ama sevgi gibi bi kızdan duyduğumda güvenebilceğim bi kız olduğunu anlamıştım)

Günler haftalar birbirini kovaladı her akşam arıyordu ben bazen uykuluydum alamıyordum hiç 1 kere bile triplere girdiğini görmedim.

Neden açmadın