Bir merakla başlayan ve şuan pişmanlık ve mutluluk olarak tanımladığım olaylara şöyle başladım;
Küçükkuyu bölgesinde bir zeytinyağı firmasında çalışıyorum akşam saatleri işten çıkmaya yakınım olan olaylar canımı sıkmıştı. Minibüse doğru yol almaya başladım insanların gözlerinin benim üstümde olduğunu farkediyorum bunun sebebi ise yırtık elbiselerim patlamış olan ayakkabılarım olabilirdi nedense aldırmıyordum. Minibüse bindim şöforden başka kime bulunmuyor sessiz ve sakin kafamda türlü türlü hikayeler uydurmaktayım. Saat 23.30 her yer ıssız ses yok minibüsten indim eve doğru yürümeye başladım bir durakta soluklanmak istedim evim uzak birkaç erkeğin toplanıp yoldan geçen bayanlara laf attığını farkettim açıkçası üzülmüştüm bu kadar aciz insanların olduğunu görünce tekrar yola koyuldum eve vardığımda kimse yok tek başıma 1 odalı bi evdeyim bulunan eşyalar ise 1 adet televizyon kırık dökük bir döşek ve ufak bir masam arkadaşlarım gelir o masada 2 tek atar derdimizi anlatırdık. Yanımda bulunan bir telefon vardı, patron dükkanda unutmuş alıp eve zütürmemi istedi ertesi gün işe zütürecektim telefondan biraz internette dolanmaya başladım ve ilginç videolara açıkcası mutluydum çünkü rutin bi hayatım mevcuttur akşam eve gel döküntü telefonumdan müzik açar ve dinlerim ama bu gece farklılık mevcuttu. Biraz dolandığımda astral seyahat olayını farkettim hayatıma renk katarmı acaba diye düşünüyorum belki olabilirdi neden olmasın markete indim 2 bira alıp eve çıktım yövmiye iyi verilmişti keyfini çıkarmalıydım sandalyemi çekip masada oturuyorum telefonun şarjı bitmek üzere…
Birkaç dakika sonra düşünmeye başladım neden diye sorular soruyorum kendime neden böyleyim diye bazı şeyleri hayatıma katmam gerek diye düşündüm birkaç damla akan gözyaşından sonra döşeğime uzandım bir metinde okuduğum olay “Gözlerini kapat ve duvarı seyret o duvarda kapı oluştur ve o kapıdan dışarı çık ! eğer çıkmış olursan astral seyahate geçmiş bulunacaksın.” Yazıyordu denemekten zarar gelmez dedim ama altına not düşmüşlerdi en az 1 haftalık deneme ile başarılı olunabilir. Bende burdan başlamalıydım belki en sonunda zihnim benimle oyun oynuyor sanıyorum ve o kapıdan çıkmayı başardım…