öğle arası çıktık okuldan. ben halsizdim, yapacak bişey bulamadık. meltem evine davet etti. cevabım çoktan belliydi.
meltemin anneannesi hastaymış beyler. anne ve babası da birkaç haftadır onun yanındalarmış bunu biliyordum. ablasıyla kalıyorlardı evde. bazı geceler meltem melisalara kalmaya gidiyordu, ders çalışıp dertleşiyorlardı. melisayı çok seviyordu ve benim yüzümden onunla eskisi gibi vakit geçiremiyordu o da çözümü bu şekilde bulmuştu. meltemin ablası hande ile samimi bi muhabbetimiz vardı. beni ilk gördüğü dakikadan itibaren çok sevmiş ve kardeş bellemişti. bana melteme anlatmadıklarını anlatırdı. mesela meltemin melisalara gittiği geceler cüneytle evde takıldıklarını, çoğu kez gibiştiklerini, artık bakire olmadığını... bunun gibi şeyleri bile bana anlatırdı, baya içli dışlıydık. meltemle bile bu kadar
samimi olduklarını sanmıyordum. bunlar cüneytle çok yakışıyolardı, ama sürekli kavga ederlerdi anlamsız şekilde. bunların seviş tarzı bu diyip geçerdik.