Başlıyorum ,
Öncelikle ben tekirdağın barbaros beldesinde hayatımı sürdüren biriyim.
Babamın 28yıldır bir marketi var ve Allaha şükür maddi bir sıkıntım olmadı hiç. Hiçbir zaman boynumu önüme eğmedim , ne maddi ne manevi. Çalmadım çırpmadım , babamla aram kötüyse para istemedim. işe girdim çalıştım kazandım.
Kendimi tanıtma evresini geçelim , 1.sınıftan başlayalım.
1.sınıftaki alperen herzaman olacağı gibi yalnız bir alperen. Yaşadığım yerdeki barbaros ilköğretim okuluna gittim. Burada yaşayan bilir Asyaport limanının yapılacağından dolayı okul kapatıldı fakat inşası şuan hala sağlam halde. Tek değişikliği içine öğrenciler değil , baliciler giriyor olması. 1.sınıfa başladığımda herzaman yapacağım gibi geçtim sağ en arka sıraya oturdum. Herkesi tanıyorum sınıfta , nede olsa yaşadığım yer. Fakat tanımama rağmen bir muhabbetim yok hiçbiriyle kendi aralarında oynarlardı. Yada ben oynamak istemezdim. Saçma gelirdi bana , ben hep yaşımdan büyük davrandım. Babam bana okula başlamadan önce zalime alp mazluma eren olucaksın ismin gibi dedi (alperen) anlamamıştım onu. Gittim anneme sordum ne demek dedim. Birine kötü davranana , karşı durucaksın Kötü durumda olana da her daim yardım ediceksin demişti. Hayat felsefemi daha okula başlamadan önce edinmiştim. Okula annem bıraktı beni ilk gün 4yıllık hocalarımızı görücez falan. 1.sınıfların hocaları tam karşımda duruyor müdür konuşuyor , biz dinliyorduk. Tıpkı bir koyun sürüsü gibi dizilmiş olan veliler ve öğrenciler müdürü uzattığından dolayı kızgın bakışlarla süzüyordu. Yüzü ve kolları yanık bir öğretmen gördüm 1.sınıflardan birtanesinin öğretmeni olucak o'da. Adı Hayriye . ilk gördüğümde anne ne olur o olmasın öğretmenim diye sızlanmaya başladım. Annem sus dedi bana. Sustum. Tecavüz kaçınılmazsa zevk almaya bakıcaksın gibi birşey oldu bu. Oysaki ben öyle biri değildim sol kolumun eklem yerinde 15 cm uzunluğunda 7-8cm en'inde bir yanığım vardır. Ve hiçbir zaman insanları dış görünüşüne göre yargılamadım.