etrafa 1-2 sn baktıktan sonra gözlerimi bir an olsun ondan ayırmamıştım. üzerine doğru gidiyordum ama öyle bir heyecanlıydım ki...

-meltem sen misin?
+evet
-ha şey meraba, soru çözmemiz lazım biliyorsun. vaktin var mı?
+tabii otur

oturdum tabi lan niye oturmayayım?! bir de yemeğinden ikram etmez mi? allahım o kadar mutluydum ki. o kadar masum bi mutluluktu ki...

yok sağol yeni yedim falan diyip geçiştirdim tabi, kızın yemeğine sulanacak halim yoktu. madem öyle sonra devam ederim diyip paketin içine koyup sıranın altına koydu. sonra geleyim ya ye sen desem de bırakmadı

ve soruları çözmeye başladık. seslice okuyor, çözümünü anlatıyor ben sadece dinliyordum. kağıda hiç bakmadım sadece ona bakıyordum. ama hayran hayran bakıyordum. kız anlamıştı tabii ki ve o da biraz işve yapıyor gibime geldi. ama sevgilisi vardı ve ben ateşle oynuyordum. bir yandan da 'lan hem sevgilin var hem tavırlara bak' demekten kendimi alamıyordum fakat bana neydi amk. belki de ben abartıyordum