evet beyler herkes burada en unutkan anlarını anlatacak başına gelenlerden bahsedecek. mini hikayeler başlasın.

Başlatıyorum.
izmirde bostanlıda kaldığımız bi dönem konağa gidecem otobüsle gitmeyeyim uzun olur dedim. evden çıktım. çıkarkende çöpe atarım diye yanıma kapının hemen yanına annemin koyduğu çöpü aldım ve çıktım. o sırada telefon çaldı ve konuşmaya başladım.taa bostanlı terminale kadar. bilen bilir. baya kalabalıktır. otobüs ve feribot vs her türlü ulaşım aracının bulunduğu bir yer. neyse ben tabi bindim feribota 'neyse kanka ben feribota biniyorum karşıya geçecem 'dedim. bindim. sonra fark ettimki çöp poşeti hala elimde izmir körfezini elinde karpuz, kavun kabuklaryla ve boş coca cola kutusuyla geçen ilk özürlü olmaya hak kazandım.