şeyma son sözlerini bana bakarak tamamlarken sözü can abiye bırakmıştı. ikimizde meraklı gözlerle ağzından çıkacak kelimelere odaklandık. ben biraz kızarmıştım. belki olayın ben alakası yoktu fakat bilmiyorum işte. normal değildi sonuçta bu konuştuklarımız. can abi derin bir nefes aldı ve dikkat çeken aksanıyla konuşmaya başladı.
can: çocuklar. öncelikle arkadaşlarınız kötü bir şey yapmış. hatta bir kere değil defalarca kez aynı hatayı tekrarlamışlar. zina büyük bir günahtır. bu arada neden kendileri gelmediler, bu yaptıkları suçu neden kendileri itiraf etmediler?
ben: abi biz çağırmadık. kendilerini getirsek tek kelime konuşamazlardı zaten. bizimle bile doğru dürüst konuşamıyorlar bu konuyu.
can: kaç kişi daha biliyor bu olayı?
ben: abi bizim grup biliyor tamamen. bide sen. başka kimsenin hab...
cümlemi tamamlamadan:
can: birde Allah biliyor değil mi kardeşim.
başımı öne eydim:
ben: öyle abi.