can: çocuklar sizi öğleden sonra bekliyordum, şeyma dün bana öyle demişti.
ben: he aynen can abi benim haberim yokt...
can: arkadaşlar konuşacağınız mesele acil bi durum mu?
şeyma: evet abi. acil ve kısa süre içinde halledilmesi gereken bir durum.

can abi meraklanmıştı. sakalını sıvazladı. yakından bakınca farkettim. gözlerine sürdüğü sürme akmıştı. yanağına doğru hafif ince bi siyah çizgi oluşturmuştu. sanırım zikir çekerken ağlamıştı.
can: nedir arkadaşlar durum?
bu sorudan sonra şeyma tane tane tek tek her şeyi anlattı. can abi değişen yüz ifadeleriyle birlikte şeymanın sözünü kesmeden sonuna kadar dinledi. imrendim doğrusu. o kadar bi sempatim yoktu can hocaya. hatta çekiniyordum diyebilirim. fakat soğukkanlı tavrı, ağırbaşlı olması hoşuma gitmişti.