serhatı aradım ilk önce. bu sefer işimi sağlama almalıydım. dedim ki bak olum ben pedere böyle böyle diyecem seni ararsa haberin olsun veya sakın bizim evi arama. tamam, dedi. kırgındı biraz bana. kulübede kalacağım deyince iyice bi bozuldu ama kabul etti. anlasam da yapacak bi şeyim yoktu. bende o ortama yeni girmiştim ve her istediğimi kabul ettiremezdim. millet istemiyorsa ben ne yapayım. bu sefer durumlar tam tersine dönmüştü bi bakımada. serhat yalnız kalmıştı, ben düzlüğe çıkmıştım. hayırlısı dedim. pederi aradım. bi iki kıvrak yalan, birazcık ısrar ve ufak bir karne soruşturmasından sonra nihayet pederden onay çıkmıştı. reddetseydi daha fazla ısrar edemezdim veya bi daha arayamazdım. pederle aram kötü değildir ama bu gibi konularda hep çekinirim ondan. fazla ısrar edemem. şansım yaver gitmişti bu sefer. işler şuana kadar yolunda gidiyordu.