Kadıköyde Ulaşlarla konuşurken yarın evlerine gidip yolculayayım diye plan yapmıştım ama kız benden ayrılmıştı amk. “Yarın doktora gidicem” dedim “Yarın yolcuyum” dedi.”ismimi düzelttin mi?” dedim “evet bu sabah” dedi. Bunu sormadan önceden bile soyadıyla kaydetmiştim onu beyler. Bitmişti kafamda çünkü. Yine konuşma tıkanmıştı bir süre sonra. 5 dakika sonra “iyi geceler” dedi, “sana da” dedim. Açtım skype ı topladım tayfayı anlattım. Sanki çok da üzülmemiş gibi konuştum bizimkilerle ama gibi olmadan gibmişti bu sefer beni. Bir tek Ulaş anladı göründüğümden daha gibko halde olduğumu ama sonrasına sakladı sözlerini. Sabah günaydın dedi cevap verdim biraz daha konuştuk. Yine sonsuz boş muhabbete devam ettik. Biraz o konulara girdim “o zaman kimseyle yapamazsın sen” dedim o ise bana “doğrusu gelse böyle olmazdı ki” dedi. içimde oturdu bu lafı konuşmayı bıraktım.
Konu açtı konuşmaya devam ettik ama ne günaydın vardı artık ne iyi geceler. Dantelere kalmaya gittik bir gün sonra. Dante Deryayı unutmamıştı, ben Aleynayı. Gittik sahilde birer tane içip aile anlamasın diye erkenden döndük. Şüpheleniyorlardı zaten Danteden. Ama sabah hırs yapıp hızlı hızlı yüzmekten ayrılık ile birleşen 1 bira bile beni çakırkeyf etmeye yetmişti. Eve geldik çıktık balkona. Annesi geldi içtiniz dimi dedi hayır diyemedim. Kadın bana nerelisin dedi mal gibi suratına baktım. işlemcimi başka biri harcıyordu zira.