Sese gelemiyorum. Aile ile oturunca kaçıp başka bir odaya gitmek istiyorum misafirlik ve ya evim olsun durum aynı. Ve ailem bu konudan rahatsız oluyorlar çevreden uzaklaştığımı zannediyorlar. Gerektiğince sohbet edip ailemle oturmak istiyorum ama beni telefona iten birşey var sanki. Telefonda işim olmamasına rağmen elime alıp oynamak zorundaymışım gibi hissediyorum. Uzak durmak istesemde olmuyor. Arkadaş çevrem fazla yoktur. Kendimi 'az insan çok huzur' lafıyla kandırdığımı düşünüyorum. Hani herkesle selamlaşırsın ama hadi bugun dışarı çıkalım kadar samimiliğim yoktur. insanlar beni arayıp gel kardeşim buraya şuraya gidelim demelerini istiyorum. Erkekten çok kız arkadaşım var ve böyle olmasını istemiyorum. Kusura bakma çok uzun yazdım ama yardım edersen çok makbule geçersin şimdiden şükranlarımı sunuyorum.