çok yorgundum uçakta zütüm terlemişti. burasıda istanbuldan cok ama cok daha sıcaktı. nefes alınmıyordu. insanları ter kokuyordu. içimden nerden geldim ben buraya amk diyip diyip duruyordum. yine 30 dk sonra benim kalacak yerime getirdiler. her katta bi daireydi.. benimkide 2.kattı. yanılmıyorsam 75 metrekare bir yerdi. girdiğimde ufak bi televizyon. tek kişilik yatak ve küçük bi masayla bi sandalye vardı. evi tak zütürüyordu. aradıgınız her türlü böcek vardı. beni getiren adamlara derdimi anlatamıyorum. amk adamları bana öküz gibi bakmalarına ragmen bişey anlamıyorlardı. ama verilen para ve annemle babama para gönderme isteğimlen mecbur kaldım. ilk gün çok yorulmuştum biraz uyumaya karar verdim. ertesi gün oldugunda tek başıma temizlige basladım. serpilden haber alamamam beni endişelendiriyordu. buranın insanları yabanin önde gideniydi. daha şimdiden memleket özlemi başlamıştı bile. ama hastanede serpili görecektim. umarım ki görürdüm. o gün temizlik ve eşyalarımı çıkarmamla geçti.