Ön cepheden küçük ama sağlam ahşaptan bir kulübe gibi görülen binanın bir odası daha varmış meğer, bak sen diyordum içimden. Bulunduğumuz oda daha çok öğrenci yaşantısını anımsatıyordu. Değişik bir koku vardı içeride ama etraf incintı derli toplu değildi. Etrafı süzerken, sessizlik oldu. Dilara içeriden geldi. Elinde 3 kitap vardı. ilkini açtı 7 tane resim vardı küçük boyutlarda. diğerini sağına koydu. diğerini de arkasında ki sehpanın üzerine koydu. sonra dilara konuşmaya başladı:
-Doktoray biz çocukluktan bu yana dostuz, ayrımız gayrımız olmadı aramıza da dışardan kimse almadık eğer bize katılmak istiyorsan sana güvenmemiz gerek. güvenmemiz içinde bu yapacağın şeyi kan kardeşliği gibi düşün ufak bi sıyrık açıp kanını damlatacaksın bu tasın içine
Şaşırmış dilara kitlenip kalmışken, mert sordu:
-Kan tutuyor mu seni?
-Hayır
-Tamam o zaman.

7 tane resimi çıkardı. tasın içine üst üste dizdi. 7 tane bebek resmiydi. Başlarda normal geldi bu durum küçükken de yapmıştım bazılarımızda yapmışızdır kanlarımızı birleştirirz elimizde veya kolumuzda kan kardeşi oluruz. ama resim tas mas çıkınca ortaya baba biz nereye geldik oldum bi an. bu resimler nedir diye sordum:
- Hepimizin bebeklik resimleri. Buraya kanını akıt.
Dilaraya baktım. ordan ismini bilmediğim bi çocuk bıçak verdi elime.
- Sen kes ya da ben yapayım. Küçük bir sıyırık yeterli.
Normalde çekinirim böyle şeylerden arkamı bi döndüm şeyma bakıyor. kızın yanında küçük düşmekte istemiyorum. Sen kes dedim. Ve 3-4 damla aktı tasa. resimlere bulandı kan. Şimdi ne olacak dedim. Herkes bana bakıyordu. O an saat aklıma gelmişti. saat kaç geç kalmayayım diye sordum...