Dilara sınıfın kapısının oraya gitti. şeyma çantasını alıp dışarı çıkmıştı. galiba eve gidiyordu. dilaranın yanına gittim laf arasında şeyma nereye gidiyor? diye sordum. şeyma biraz rahatsız da izin alıp eve gidecek, dedi. Tamam dedim okulun bahçesine çıktı. bi banka oturduk. havadan sudan konuşmalar bittikten sonra dilara net bir şekilde konuya girdi. sevgilin var mı doktoray? diye sordu. Bende hayır, dedim.
- Son günlerde derslerde şeymaya bakıyormuşsun galiba? Şeymayı mı seviyorsun?
Direkt gitmişti konunun can alıcı noktasına. Pat diye sorunca apışıp kaldım.
- Nerden çıkardın bunu?
- Ben çıkarmadım şeymaya baktığın için soruyorum
- Ben öylesine bakıyordum. sana da bakabilirim başkasına da.
- Hımm anladım. Şeyma sana karşı boş değil ama. Sana karşı bi şeyler hissediyormuş
- Kim dedi bunu
- Kendisi söyledi bana, seninle konuşmamı istedi.
Bunu duyunca tabi ben bi uçuşa geçtim. Elim ayağım titremeye başladı.
- Eee bişe söylemicek misin?
- Benimde ona karşı boş olmadığı söyle ona.
- Haha tamam söylerim ama boş olmamak yetmez. şeymayla ilgili net bi şey söylemen gerek. şeyma zor birisidir gönül eğlendirmek için uygun biri değil.
- Ne gönül eğlendirmesi yok öyle bir şey. Sen ne söyleyeceğini anladın işte. Tamam seviyorum şeymayı. söylersin ona
- Tamam söyleyeceğim.

Konuşma bitti. Ama bundan sonrasında o günü hatırlamakta zorlanıyorum. derse nasıl girdim, dersten nasıl çıktım, eve nasıl gittim neler yaptım bilmiyorum doğrusu.