ilk senem böyle geçti. 2. dönemden itibaren devamsızlık hakkımızı zorlayacak şekilde okuldan kaçmalara başlamıştık. laylaylom bi şekilde geçirdik anlayacağınız. sınıfta ki herkeste birbirini artık tanımış normal arkadaş olmuştu ama benim hoşlandığım kız şeyma ve 2 arkadaşı (birinin adı dilara diğerinin mert. ) kendi tayfalarını oluşturmuş diğer sınıflardan 2 erkek ve 1 tane daha kız haricinde sınıftakilerle veya başka kişilerle pek sıkı fıkı olmamışlardı. Kendi aralarında takılıyorlardı. bu da benim işimi bi yandan zorlaştıracağı gibi bi yandan da kolaylaştırıyordu. kız herkese çok açık sosyal biri olsaydı şimdiye kaparlardı. dışarıya pas vermediğinden bu rakiplerimin sayısını azaltıyordu. ama bir yandan da benim ona ulaşmamı zorlaştırıyordu. bunun yanında tayfalarında ki erkeklerle ilişkilerini bilemiyordum. salih başta olmak üzere okulun en ünlü pekekentleri, homoları ve çöpçatanlarıyla irtibata geçsemde kimse bu konu hakkında bir şey bilmiyordu. biraz dışa kapalı bir tayfaları vardı. aralarında ki ilişkiler, dostluklar sır gibiydi. bu gizem arttıkça benimde şeymaya karşı tutkum bi hayli çoğalıyordu. bu tutku tabi ki cinsel anlamda değildi ilk senenin sonunda kıza resmen tamamiyle sırıl sıklam aşık durumdaydım. her gün biraz daha. her baktığımda, tesadüfen her göz göze gelişimizde biraz daha fazla aşık oluyordum. salih ve serhata da her muhabbeti açıldığında dert yanıyordum bu konuda. şeyma ve tayfasının gizemi okulun ilk yılının 2. döneminde sınıfta yaşanan bir olayla daha da perçinlenmişti. bi üst sınıftan 2 çocuk bizim sınıftan bi arkadaşlarını almaya öğle yemek paydosunda sınıfa gelmişlerdi. size 10 dk filan vardı şeyma mert dilara ve diğer arkadaşlarıda bizim sınıfa giriyordu. üst sınıftan gelen liseliler bizim sınıfta ki arkadaşlarıyla şakalaşıyorlardı el şakası vs. vs. birden bu şakalaşma kovalamacaya döndü ve kapıya doğru dört nala koşan 3 liseliden üst sınıftan olan birisi şeymayla çarpıştı. bende sınıfta arkadaşlarla takılıyordum o sıra. döndüğümde çarpışma gerçekleşmiş şeyma düşer gibi olduysada arkdaşlarının yardımıyla kaldırılmış ve olası bir kavganın eşiğine gelinmişti. şeymanın yanında ki kız ve erkek arkadaşları bi koruma misali şeymayı kaldırdılar ve çarpışan üst sınıftaki öğrenciyle ateşli bi tartışmaya girdiler. tartışma sürerken beklenen oldu ve şeymanın yanında ki 3-4 erkek çocuğa daldılar. bizim sınıf erkekleri ayırmaya gittik hemen ama ayırana kadar çocuk iyi bi dayak yemişti. aslında olay o kadarda büyütülecek bi şet değildi şeymayı sevmeme rağmen ben bile bu olaydan kavga çıkarmazdım. müdür yardımcısı geldi, nöbetçi hoca geldi ve olay yerinde ki zanlılar müdür yardımcısının odasına çağrıldı. herkes dalan kişilerin yani şeymanın arkadaşlarının en az uzaklaştırma alacağını söylüyordu. kapının orda yani koridorla sınıf arasında yaşanmıştı kavga. çok şey konuşuldu derken ertesi gün hiç bişey olmamış gibi herkes geldi okula. ne ceza alan vardı nede hocalardan kavgayı konuşan birisi. kavga konusu açıldığında hocalar müdür yardımcısının konuyla ilgili fazla bi bilgi vermediğini kendilerinin de bilmediklerini söylediler. bu olay böylece sessiz bir şekilde kapanmış oldu. gizem git gide artıyordu. ben ise her gün, her gece şeymayı düşünüyordum. çok güzeldi. o ana kadar daha hiç bir kıza aşık olmamıştım. bir gün... bir gün açılacaktım. fırsat kolluyordum. ama görünüşe bakılırsa yanında ki bodyguardlarla ileride çok şey yaşayacaktım...