inci itiraf

arasıra merak ederim ya hayatımın tamdıbını kaplayan bu sorunlar olmasaydı. onlarsız bir hayat düşünemeyecek kadar onların kölesi olmuşum. bir yolunu bulup kurtulsam onlardan gta bitirmiş gibi olucam. yapacak hiçbir görev yok sağda solda sürtmeli hayat çaktın mı olayı.

bir de unutma olayı var. bence hayatın esansı bu eylem. unutma! dada dadannnnnn!!! unutma!!! fiyuuu!!! unutma!!! yıldız mıldız...
düşünsene unutacak ve unutulacaksın. genelde insanlara ikincisi çok koyar. unutulmak. (biblethump). galiba değersiz hissettiriyor insana unutulmak. ama unutmak için geberene kadar içtiğin günler ne olacak. acaba unutmak istediğin kimsenin o esnada gibinde mi unutulmak. unutulmuş olduğunun farkında bile değildir. sen unuturken eyi başkası unutunca tukaka. belki sevgisiz silik korku içinde geçen çocukluğumun hatırasıdır bu unutulma meselesi. hani böyle arkadaşlarınla bir yere gidersin de bir şey olur onlar senden biraz uzaklaşır ya içini böyle bir telaş basar insanın sanki sonsuza kadar onların arkalarında kalacak onların bıraktığı boşlukta unutulacaksın sanırsın. yani benim böyle oluyor.
insanlarla konuşacak bir şeyler bulamıyorum artık. kendimi öldürecek kadar mutsuzken nasıl yapılır ki abi bu iletişim işi.

allahım ne olur yarın olmasın. olursa da ben olmayayım. bu 12 yaşında bir çocuğun tek isteği. büyümek istemeyen başka günleri olmasın isteyen görecek bir şeyi olmayan bir çocuğun tek isteğiydi.
olmadı tabi.

hala yapabiliyorken kendinizi sevmeye çalışın.