Hemen korkuyla kalktım. Peder bey geldi odaya yüzünde üzgün bir ifade neden oğlum neden der gibi. Annem ağlayarak girdi odaya beni mahvetti o an. Ömer abin birşey konuşacak salonda bekliyor git yanına dedi. Gittim banyoya elimi yüzümü yıkayıp odaya girdim. Oğlum niye böyle yaapıyorsun dün yaptıklarımı kameralardan izlemişler çok büyük suç olduğunu söyledi. Annem bir yandan ağlıyor babam bir yandan üzgün boynu bükük olanları seyrediyor. Bende sinirli bir tavırla olanları dinliyorum. Ömer abi oğlum yapma bak kıyamıyorum sana çocukluğunu biliyorum beni zor durumda bırakma diyor. Ya hapise yada ruh ve sinir hastalıklarına yatmam gerektiğini belirtti. Ben bunu duyunca çıldırdım ayağa kalktım vazo mazo fırlatttım gitmem lan hiç bir yere diye bağırdım çağırdım.Bir yandan suçumu inkar ediyorum bir yandanda gitmem lan diye bağırıyorum. Annem daha sesli ağlamaya başladı babamında gözlerinden yaş gelmeye başladı beni o halde görünce. Sade ömer abi beni sakinleştirmeye çalıştı. Abi bırak diyorum mert lütfen diyor felan. Sakinleştirdiler beni ömer abi gitti. Ben oturdum dizlerimi titretiyorum yerimde duramıyorum sinirden. Baba nolur dedim vermeyin beni polislere. Polis korkusu var çok kötü bende. Abilerimiz hep kötü anlattılar. Tek yol var oğlum sinir hastalıklarına yatacaksın dediler. Korka korka bu teklifi kabul etmek zorunda kaldım. Hemen aramış babam ömer abiyi. Ömer abi ertesi günü kararımdan vazgeçmeyim diye sabah erkenden 2 doktor ve 1 ekiple beraber geldiler. Ömer abi gelip alnımdan öptü aferim aslanım felan dedi. Manisadaki ruh ve sinir hastalıklarına sevk ettiler beni. Ömer abi üstlenmiş görevi ben ve babam birde ömer abi arabayla çıktık manisaya doğru. Sigara içmemi söyledi. Annemle vedalaşırken söz verdim iyi olucam dedim. Yolda bir iki kere yemek molası verdik. Neyse hastaneye geldik girdik bir doktorun yanına işte süreci felan anlattı. Lütfen dedim ben deli değilim ona göre bir süreç istiyorum. Fazla kalmakta istemiyorum hızlı bir süreç olursa iyi olur. Tabi biliyoruz deli olmadığını felan dediler huyumaa gittiler. Neyse yattım hastaneye tek kişilik bir odaydı benimki. Beyler çok zor günler geçirdim. Bunda madde etkisi yaratacak ilaçta vermediler. Sadece kadere terk ediyorlar bu hastanede. Bağımlılar iiçin piskolojik baskı yapıyorlar. Bırakıyorlar odaya insanı çıldırması için zorluyorlar. Bazen çıldırınca sakinleştiriciyi basıp uyutuyorlar. Gözümün önünde insanlara elektroşok verdiler beyinlerine her gece yatmadan önce dua ettim banada vermesinler diye. O yüzden normal davranmaya başladım. Bağımlılık depreşince titreme gelir terlersin elin ayağın çekilir ağlarsın. Hiç ağlamadım zorlandığımda kadın pgibolog çağırdım onla görüştüm her seferinde beni sakinleştirdi. Beni o kadın iyileştirdi eminim. Arada 2 3 ilaç verdiler halisülasyon görmeni sağlıyor. Annemler ziyarete geldiler zaman zaman. Doktorlar ve polisler gelirdi bazen madde bağımlılarına ders verirlerdi tek tek. Günde 1 sigara verirlerdi fazlası yok. Ağlardım arada sırada kimse karışmazdı. Rahatlıyacağımı söylerlerdi. 4 ay gibi bir süre sonra çıktım o hastaneden. Çıkar çıkmaz beni bodruma yolladılar anneannemin yanına. Onlarında haberi var tabi annem söylemiş. Kuzenim felan hepsi benimle çok ilgilendiler. işlerinden izin aldılar benim bu dönemi atlatmam için yardımda bulundular. Daha sonra babam ve annem geldi aldılar beni arabayla eve döndük. Evi taşımışlar yeni bir semte daha lüks ve kalender bir semt. Arkadaş ortamımı değiştirmemi istediler. Zaten yoktuki arkadaşım. Telefon aldım şöyle iyi bir telefon yeni bir hat aldım hayatımı değiştirmeye karar verdim. Sosyal medya hesaplarımı kapattım. Kafamdan attım herkesi sadece bir kişi hariç oda GÜL. Aradım aradım açmadı. Daha sonra öğrendimki önderle çıkmaya devam ediyorlarmış. Gülümü kendimden uzaklaştırmayı başardım sırf ona zarar vermemek için bu belkide iyi birşeydi kendimi bu şekilde teselli ediyordum. Seve seve ayrılmak kötü birşey arkadaşlar. Hala daha seviyorum onu ben.