Eve askerlik kağıdı geldi. Muayene için .Gitmedim kontrole felan. Bir gün akşam eve geldim kafam güzel.Ev ahalisi ilk defa bir arada oturuyor. Odama girdim napmam gerektiğini düşündüm. Evdekilerle konuşmaya karar verdim ama nasıl konuşucamki ben onlarla. Ne konuşayım nasıl söyliyeyim bu rezilliği. Bana verdikleri harçlıklarla ben uyuşturucu aldım. O ara elektrik gitti evde. Hemen salonda mum yaktılar. Aile sohbeti başladı zorla beni salona çağırdılar ilk defa bu kadar sıcak gördüm onları. Elektrik gidince pederde erkenden evde olunca ben akıllarına geldim galiba diye düşündüm. Ulan dedim tam zamanı gideyim konuşayım söyliyim tedavi olmak istiyorum diyim. Gittim odaya. Nasıl başlamam gerektiğini düşünüyorum. Onlar anlatıp anlatıp duruyorlar. Gülüp konuşmaya devam ediyorlar. Beni anlatıyorlar çocukluğumu söylüyorlar nasıl sessiz bir çocuk olduğumu anlatıyorlar. Ben derin bir nefes aldım yutkundum. Anne benim sizinle birşey konuşmam gerekiyor dedim.

+Noldu oğlum ?
-Anne birşey konuşmam lazım sizinle.
-Tabi oğlum anlat dinliyoruz seni.
Biraz düşündüm korka korka söyledim.
+Anne ben tedavi olmak istiyorum.
Bunu duydular birbirlerine baktılar önce anlamamazlıktan geldiler belki ne demek istediğmi anladılar ama bana yakıştırmadılar öyle olmadığını düşündüler.
Babam hemen atladı lafa.
2. Ne tedavisi oğlum, hastamısın.
+Baba ben 4 senedir çok kötü şeyler kullanıyorum.O kadar ilgisizsinizki bunu farketmediniz bile.
Suçu onların üstüne atmaya çalıştım. Hatalarını anlamalarını sağlamak için yaptığım bir yoldu bu.
-Ne diyorsun oğlum sen ne kötü şeyleri.
+Anne ben uyuşturucu kullanıyorum.
Annem ağlamaya başladı.Az önce gülen kadın benim yüzümden salya sümük ağlamaya başladı. Babam biraz kızdı bağırdı çağırdı ama üzüldüğünü biliyordum. Bilinçli kişilerdi bana kızmak yerine benimle ilgilenmeleri gerektiğinin farkındaydı hepsi. Neyse istanbul amateme zütürdüler beni. Gittikten sonra polise ifade vereceğimi söylediler. Ben hemen çıkıştım korktum olay çıkardım babama hadi gidiyoruz dedim. Zorla sakinleştirdiler beni. Birşey olmayacak dediler. Oturttular sandalyeye. işte kimden aldıklarımı neler kullandıklarımı felan sordular. Satmıyacağımı söyledim. Babam iki dakika özel konuşmak için polislerden izin istedi. Odayı boşalttılar babam konuya girdi. Oğlum anlat kimden aldığını neler yaptığını korkma birşey olmayacak sana . Hem günah değilmi diğer annelerin canının yanmasına göz yumacaksın dedi. Sende bu suça ortak oluyorsun dedi. Ulan damardan girdi. Dedim tamam anlatıcam. Polis geldi. Anlatmaya başladım bana birşey olmayacak diye garanti aldım.Bir bir adreslere kadar anlattım. Zaten benden sonra mahalleye şafak operasyonu yaptılar kuran çarpsınki. Yatırdılar hastaneye ilaç verdiler. ilaçta uyuşturucu etkisi yapıyor ama çok az bir etki. Zaten günden günde bu ilaçların etkiside azalmaya başladı. iyileştim hissine kapıldım ama sadece hisden ibaret. Bağımlılıktan kurtulmak diye birşey yok bu dıbına koydumun maddelerinde.1 ay gibi bir süre yattım orada. Daha sonra ailem memleketten istanbula hastaneye geldi. Beni aldılar döndüm şehrime. ilaçları evde kullanmaya devam ettim. Annem beni hocalara zütürdü okuttu felan. Günler böyle geçerken o huur çocuğu haplar gene karşıma çıktı ve ben onlara karşı koyamadım.2 aylık emeklerim boşuna gitti yaptığımız masraflar boşuna gitti gene.Üstelik ailem benimle bu kadar ilgilenirken gene neden böyle bir hata yaptım anlamadım. Kendimi gene öyle ortamlarda buldum. Ama bu sefer başkaydı. Roj haplardandı. Roj içtim 1 hafta üstüste 7 8 tane. Hastanede geçen zamanın acısını çıkarıyordum sanki bir insan kendine bu kadar yüklenemez amk. Roj sinir yapar insanı gerer. Adamı madam yapar.En son olaylar patlak verdi.Bir gün gene roj attım 5 6 tane. Yolda ne kadar elektrik lambası varsa hepsini patlattım yumruk ata ata kırdım akşam. En son gittim atatürk heykelinin kafasını kopardım. Kim bilir o anki ruh halim pgibolojim neydi. Daha sonra hiçbirşey olmamış gibi eve dönüp uyudum. Ertesi gün öğle vakti anahtar sesine uyandım. Babam annem ve mahallemizin sevilen adamı polis ömer.