geçen parkın içinden yoluma gidiyordum yine bir sokak köpeği gördüm birden bunu görünce asabım bozuldu, ağız burun daldım resmen ite. vuruyorum tekmeyi o pis siyah burnuna, iyik iyik kaçıyor yine vuruyorum anasını gibtiğimin kafasına tekmeyi... en son ayağımın altına aldım boynunu basıyorum neredeyse öldüreceğim o an cep telefonum çaldı dikkatim dağıldı bıraktım iti.. hayatını o cep teleofununa borçlu...

şimdi diyeceksiniz sen ne biçim insansın? hayvan sevmiyor musun? sadece ırkı iyi olan hayvanları severim. kırma ve melez itlerden hiç hoşlanmam. hele ki sokakta geziyorlarsa... köpek seversem ancak alman kurdu severim...