Panpa stephan hawkingin kitabını okuyodum geçen gün, m kuramı nı anlatıyor (evren yoktan nasıl var olmuş olabilir ihtimaller faian) . Şuan müslümanım ama bazen düşünüyorum dediklerini. Neyse işte aklımda bi ton soru vardı müslümandım o sıralar ama ateisliğede hak veriyorum bulamadığım cevaplar var. bi gün ermiş bi şair siye bahsettikleri birisi vardı bizim oturduğumuz şehre gelmiş. Normalde kitap çevirisi yapıyormuş. Neyse gittik bi arkadaş var yabımdada dini anlamda benden daha önde ama kadere iman konusuna gelince ondada o ekgib. Beraber gidelim ne diyeck dedik gittik. Pek hevesim yoktu aslında tavsiye üzerineydi. Oturduk mevlanadan falan bahsetti biraz, önden 2 sağda oturuyoruz direk bize baktı. Sonra kafamda o beni (bizi de diyebilirim) ateistliğe sürükleyen sorunun cevabını verdi bu sırada adamla göz göze geldik, böyle demiş dimi mevlana dedi bana. Altıma ediyordum gözlerim doldu yemin ederim o sırada aklımdan diğer soru geçmişti ama bu sefer arkadaşıma sizin gibi temiz gençlerimiz var diyerek lafına devam etti, sonra sola döndü, sırf lafı size koydum dememeye çalışarak , arada bana ve arkadaşa bakıyor onun dışında hep sola bakıyor, 2. Soruyuda sanki ışınlarını yollayarak soyut bi biçimde anlattı ama diğer insanlarda çakmadı. Çıktık konuşma bitince direk lavaboya gittik ağladım sonrada. Buda böyle bi anım.