panpa bi ara unutmam izmirden manisaya trenle gidiyom tabi o yıllar tıkış tıkış ama vagonların halini görecen tuvalette bile ayakta gidersin o şekilde amk her neyse kompartımanın kapısının önündeyim içeride bizimkiler var millet doluşmuş yine koridorda kadının biri geldi zütünü benim züte dayadı trende sarsıldıkca züt züte değer oldu üstümde de kumaş pantolon var amk kot olsa belli olmaz o kadar bi baktım bizim oğlan kumaşı delip çıkacak ellerimde kapıların yanlarını tutuyom bıraksam birinin üstüne düşecem amk içeridekiler bana bakıyorlar o an surat mor lahana gibi oldu ama bizim oğlanın bundan haberi yok tabi işte böyle bir anım amk.