/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +2
    Aradım aradım açmadı Simay. ikinci maçım yaklaşıyordu. Bende telefonu kapatıp çantamın derinliklerine sakladım. Çalıyordu binler. Maç için ısındım güzelce. Hocam kırmızı mayo giyeceğimi söyledi. ilk maçtan daha çok heyecanlanmıştım. Onu yendiysen bunuda yenersin dedim kendi kendime. Bir maç kalmıştı benim maçıma. Minderin kenarında hazırdım. Bizim çocuklar gelmiş yanıma ısındın mı diye soruyolardı. Onlara hiç cevap verecek halim yoktu. Biri "Güreşeceğin çocuk geçen sene Türkiye 3.olmuş." dedi. Hasssssgibtir diyerek ona baktım. "Eminmisin?" dedim. "Evet. internetten baktım şimdi." dedi. Aha yaraklara geldik dedim. Hocam geldi yine aynı motivasyonu yaparak gönderdi mindere. Çocuk hayvan gibi birşeydi beyler. Gözüm tırstı ilk görünce zaten. Düdük çalındı maç başladı..

    Çocuk çok sakindi. Ben ise heyecandan kendimi gibecektim. Bir kaç fake verdi bana. Hemen yere düştüm arkama geçti. Çırpamadı. 1-0 yeniliyordum. Ayağa kaldırdı hakem. Sol kolumu onun sağ koltukaltındın asmış bekliyordum. Aniden kafakol hareketine girdim tak diye oturdu. 2-1 yeniyorum. Yerde tuşta yakaladım 4-1 oldu. Ayağa kalktık. Çocuk artık zütünü sıktıı bana sağlı sollu giriyor. Ben ise ayakta durmak için çabalıyorum aşırı derece yoruldum. Hoca kenardan bağırıyor: "DAYAN GURESCi DAYAAAN!! HADi OĞLUM HADi KOÇUM!". Ben hocayı duyamıyorum tabi o heyecanla. Skorboarda baktım devrenin bitmesine 25 saniye var. Dayanmam lazım dedim içimden. Kafamı skorboarddan alır almaz çocuk altıma girdi bacaklarımdan tutup omzuna aldı. Havada döndürdü döndürdü üstüme hoplayarak yere attı. Sağ omzu karın boşluğuma girdi. Ben bağırdım tabi hemen acıdan. Sonra bıraktım maçı tuş oldum. Köşelere gittik. Hocası "Aferim oğlum. ismin neydi?" dedi. "Guresci Panpa." dedim. Sonra hocamın yanına gittim. Hiçbirşey demedi. Git otur dedi. "Hocam ismimi niye sordu?" dedim. "Hayırlı olsun." dedi güldü.
    ···
   tümünü göster