*
ama hemen düzelecek gibi değildi nefesi.
artık kaçmayacağını ya da kaçamayacığını bildiğim için tutmadım çocuğu.
nefes almasına, yaşamasına izin verdim o an.
çocuk eğilmiş hırlaya hırlaya nefes alıyordu.
bekledim bi süre.
nefes alış verişinin düzelmesini bekledim.
yaklaşık 2 dk sonra eğildiği yerden doğruldu.
-sakin ol. dedi
hayatımda duyduğum en saçma telkin cümlesiydi.
ya da isterse en mantıklısı olsun bu çocuk dinleyeceğim son kişiydi.
ama dinlemek zorundaydım.
konuşmasına izin vermek zorundayım,
çünkü aradığım cevaplar ondaydı.
-beni dinlemek zorundasın. dedi
haklı olduğunu bildiğim için sustum.
cevap vermedim.
dinliyordum.
-ablanın ölümüne sebep olanlar, onları tanıyorum. dedi
-isim ve adres ver bana. dedim
-süleyman ve tahsin. dedi
bu iki ismi de daha önce hiç duymadığımı bakışlarımdan anlayan çocuk.
-sansar ve takoz, öyle bilinirler alemde, gerçek isimlerini çok az kişi bilir. dedi
şimdi olmuştu.
-nerdeler. dedim
-içerdeydiler. dedi
-nasıl? nasıl olur?, yakalanmadılar ki hala, polis haber vermedi, mahmeke yapılmadı, bana yalan söyleme. diyerek yakasına yapıştım tekrar.
çocuk güldü önce.
umursamazca güldü.
-sansar ve takoz, bi tek ablanın olayına karıştıklarını mı zannediyorsun? onlar, hayatımda tanıdığım en pislik insanlar, işlemedikleri suç, yaklamadıkları can kalmadı ve sonunda yakalandırlar. dedi
o an o huur çocuklarının yakalanmasına sevindim mi, intikamımı alamayacak olmama üzüldüm mü gerçekten bilemedim beyler.
tepkisiz kaldım yine.
belki saçmaydı ama içimde hala yanan intikam ateşini bir gün söndürebilmek adına.
-kaç yıl yediler, ne zaman çıkacaklar. dedim
çocuk güldü yine.
hiç bi şeyi gibine takmadan, belki birazdan benim tarafımdan öldürülecek olmasını bile sallamadan güldü.
-hiç bir zaman. dedi
-müebbet mi? dedim
-cehennem. dedi
aslınca cevabımı almıştım ama emin olmak için sordum tekrar.
-nasıl? dedim
-şişlediler, ikisini de şişlediler içerde. dedi
-kim? dedim
-dışarda en son karıştığımız ve yakalandığımız mevzu, takıştığımız adamlar belalı adamlarmış, onlar yakalandı, ben kaçtım. kısa süre sonra haber geldi içerden. ikisi de ölmüştü. dışarda beni de rahat bırakmadılar. ailemi, sevdiklerimi herkesi tehdit ettiler. abimi vurdular ve teslim olmaya karar verdim. vicdan kötü şey be abi. canını yaktığımız herkesten özür diledim. içerden çıkamayacağımı, sonumun onlar gibi olacağını biliyorum. o yüzden eğer mümkünse alabildiğim kadar helallik almak istedim. derken ağlamaya başladı eleman.