o kadar paranoyağa bağlamıştım ki yolda züte gelmemek için yanıma baya sağlam bi çakı alıp evden öyle çıktım. durağa gidip minibüse bindim 5dk sonra hastanenin kapısında inip içeriye girdim. danışmaya yengemin odasını sordum, yanındaki hemşire beni takip edi dedi. zemş kattaydı oda. Oda no: 3 hemşire istersenşz içeri girbilirsiniz diyip kapıyı açtı. içeri girdim yengem bana gülüseyerek bakıyordu.
yüzünde ufak çizikler dışında yara yoktu. 2 tane serum bağlamışlardı. karnında 20cm uzunluğunda cerrahi dikiş izi vardı. çok inceydi. aynı dikiş izinin üzerinde farklı bi dikiş izi daha vardı buda 10cm kadardı heralde. yengemin elini tutan abime abi bi konuşabilir miyiz?" dedim.
yengemin durumunu sordum. "şu an için her şey iyi gidiyor. bağısaklarını geri diktiler(bunu tuhaf bi serin kanlılıkla söylemişti.). bi kaç hafta tuvaletini yapamayacak. O yüzden süreç boyu devamlı serumla beslenecek. onun dışında doktor 2 aya kalmaz eskisi gibi olur dedi. fakat asla anal ciks yapmayın" diyince bi anlık ikimizde güldük.
ve abime:
-abi
-efendim camın.
önümde 2 seçenek vardı videolardan bahsetmeli miydim yoksa susmalı mıydım?