Ortaokulun sütleri arasında olmaktan sıkılmıştım. Bir deri bir kemik bir çocuktum. Kavga etmekten hep korkardım. Gücüm kimseye yetmez, anca kendi dengimdeki çocuklara artistlik yapabilirdim. Ama beni severlerdi. Sağlam güvenilir bir çocuktum. Hala da öyleyim. Her ne kadar çok utangaç olsam da arkadaşlarımla her türlü konuyu konuşurduk. Fakat üst sınıflar beni çok hırpalarlardı. Ben buydum işte. Şu an kendime bakıyorum da dünyada ki en büyük değişimler arasında yer alabilirim. Eğer varsa dinlemek isteyen rezlesin 5 dkya başlıyorum.

Not:Uygun gördüğüm isimleri değiştiricem beyler. Çünkü ismini googleye yazıp arattığınızda kolayca bulabilirsiniz. Çoğu avrupa dünya şampiyonları. ifşa etmek istemem.

Edit: Bitmiştir.