Sıra madalyaları almaya gelmişti ama ondan önce bir işim vardı kalabalığın arasından en köşeye gittim Murat'ı görmeye ve el uzattım iyi bir maçtı o ise bana gibtir git dedi. Yenilgiyi kabullenmek bazen zordur. Hiç üstelemedim tekrar bizimkilerin yanına gittim. Hoca bir kaç düzenleme yapıyordu. Gözüm masadaki madalyalara ilişti.
Altın madalyalar bizimdi
Gümüş ise Muratların
Bronz da Meliklerin
Takımlar arası mücadele de en sonuncu olan kişi Ali idi fakat bunun sebebi takımının güçsüz olmasıydı. Hoca cidden onun takımına güçsüz elemanları koymuştu ama neyse dedim kendime olan olmuştu.
ilk olarak Bronz Madalyayı verdi kutlamalar tabii ardın dan sonra Gümüş'ü verdi bunda da aynı kutlamalar...
Sıra bize gelmişti Şampiyonlara hoca'nın ise ağzından dökkülen kelimeler aynen şu idi şimdide kendilerinden hiç ummadığım başarıları ile Şerbetçiler takımını çağırıyorum biz ise gururlu bir biçimde çıktık. Bizi insanlar alkışlarken ayrıydı.
Farklı bir çoşku ile alkışlıyorlardı. Hoca ise madalyalarımı verdiğinde 1 madalya boştaydı.