Soluklanıp bir iki yudum su aldıktan sonra eli'mi Melik'e uzattım ve iyi maçtı dedim. O ise süperdin dedi. Fakat kaybetmenin acısı yüzünden anlaşılıyordu. Yapacak bir şey yok. Her zaman bir kaybeden olurdu...
Önemli olan bunu çok çalışıp düzeltmekti. O sıra da yanıma diğer kişiler geldi ve lan bin sen önceden böyle oynamazdın gibi laflar ettiler bense güldüm. Sonunda kazanmıştım.
Resmi bir maç olmasada ilk maçımdı ve kazandım.

Artık yarınki maçıma bakacaktım fakat yarınki maçtan ben bile tırsıyordum benden kesinlikle daha iyi oynuyordu. Bir kişi daha iyi oynuyordu diğerleri bizim diğer elemanlar ile eşdeğerdi fakat o kişi yenilmemize yeterdi...