pampalar sıradan bir gündü . okuldan eve dönerken bikerede yürümiyim otobüse bineyim dedim tabi akbil yok sınıf arkadaşım sapık furkanla beraber bindim akbili bastı . herneyse konuya gelelim otobüs doluydu bi kişilik boş yer vardı furkan hayatında ilk defa naziklik yaparak kanka sen otur dedi tabi alçak gönüllülük yapıcam sandı yok oturmam dememi bekledi beklermiyim hiç amk hemen oturdum sağol yarram dedim vel hasıl kelam bir durak sonra dayının biri geldi yanımda dikildi. son ders beden vardı futbol oynayıp çok yorulmuştum bi yandan içimden yaşlıdır yer vereyim bi yandanda koy zütüne zaten 3 durak sonra herkesle beraber iner pekekent edasında takılıyorum . her neyse baktım bu dayı her frende yaklaşıyo bana doğru dedim en iyisi yer vereyim kalkerken arkamı dönerek amcacım buyur otur dedim bana bi yasladı sağollll yegenim dedi rica ederim amcacım gibseydin diyemedim evin durağına gelmiştik hemen inmem gerekti buda böyle bi anımdır