Bizim fabrikatör bir akrabamız var, fabrikatör derken, gerçekten fabrikatör, çok büyük mermer fabrikalarına sahip, istanbulda ve yanısıra 2-3 şehirde daha toplamda yüzlerce apartman dairesi, ofisleri,fabrikaları, atölyeleri var.
Neyse babama küçükken sorardım bunu ben de "baba biz fakir miyiz?" diye.
O da "gönlümüz zengin" derdi,ben de "fabrikatör dayı(adını söylemiym)mın parası var ama onlar bizim kadar sevmiyor dimi birbirini?" derdim, evet derdi o da.
inanırdım lan buna, meğer öyle değilmiş be,onlar da birbirini seviyormuş, üste paraları da varmış,biz birbirimizi seviyormuşuz ama paramız yokmuş.

Lan hiç unutmam bir keresinde mangal istiyoruz diye tutturmuşuz, durumumuz da yok, bildiğin yok yani, aile yeni ayrılmış annem almış evi yüklemiş gitmiş, borçları da takmış,bir gibimiz yok, yemeye ekmeğimiz yok gibi bişey.
Babam sen git marketten 2 but al,haşla, sonra çık bi çalı çırpı topla, bildiğin mangal kömürü alacak paramız yok yani durum o,çatala tak o haşlanmış tavukları ateşte iki çevir ki adı mangal olsun.. koy önümüze yiyelim,ne kadar hain evlatmışım dıbına koyim, amıma koyim..