o uyuduktan sonra bende yattım. saat gece 2 gibi su içmeye kalktım. mutfağa girdim elimde su bardağı tam içmeye başlıyacakım ki arkamda birşey olduğu hissine kapıldım. ne kadar alışsamda o korkuyu anlatamam size. arkamı yavaşça döndüm ve hasan dibime gelmiş nefesini yüzümde hissedebiliyordum. elinde büyük bi mutfak bıçağı vardı. ben zaten o sahneyi görünce elimdeki bardağı yere düşürdüm. sonrasında geriye gitmek istesemde ne kadar bağırmak istesemde ne haraket edebiliyordum nede bağırabiliyordum. yüzünde aptalca bir gülümseme vardı aşağılar cinsten, nefret edermiş gibi. oda da karanlıklaşmışı zaten. mutfak kapısından da gözlerin bana baktığını görebiliyordum. o kadar keskin gözlerdiki insan olmadıklarını bana güldüklerini korkularımın onların hoşuna gittiğini anlayabilirdiniz. bıçağı tam göğsüme saplamıştı ki kan ter içinde uyandım. baktım başımda hasan var, abi ne oldu niye bağırıyorsun diyor. hasan kabus gördüm dedim bıçağın girdiği yerin acısı hala vardı sanki elim oradaydı sonra abi su iç istersen dedi, yattığım yerin hemen yanındaki sehpanın üzerinden sürahiye su doldurdu. su doldukça kararmaya başladı, hasan suyu bana uzatırken, susamışsın iç diyerek yüzünde yiine o binimsi gülümseme vardı. yine uyandığımda sabah ezanbı okunuyordu, bu kaçıncı rüya içinde rüyaydı. ve ilk rüyamdaki bıçağın yara izi vardı sanki göğsümde, acıyordu ama birşey görünmüyordu. sabah uyandığımızda yine kahvaltı yaptık hasan işe gii ve hemen yeni bi ev bulmaya kararlıymış gibiydi, zaten çok korkuyordu alışık değildi. bense aldırış etmiyordum artık