Bana yaşattığı onca fırtınanın ardından gözlerimin içine hüzünle baktı ve koşar bir vaziyette apartmandan içeri girdi… Merdivenlerden yukarı çıkarak onu izleyen gözlerime veda etti ve beni olduğum yerde donmuş bir vaziyette bıraktı. Gözlerim hareketsiz bir biçimde onun çıktığı merdivenleri izliyordu… Uzaklardan gelen çocuk bağrışmaları, kulaklarıma bir ayrılık şarkısı gibi çalınıyordu...