“Elif, seni çok merak ettim... Okulun son günü sınıfa gelmeni çok bekledim. Seni göremeyince de telaşlandım ve buraya gelmeye karar verdim.”” Hem buraya gelerek kötü bir şey yaptığımı düşünmüyorum…” Sözümü bitirir bitirmez dediklerimi umursamıyormuşçasına kafasını salladı ve tekrar söze başladı “ Alperen sana bunları söylemek istemezdim ama lütfen bir daha görüşmeyelim... Bunun ikimiz içinde daha iyi olacağını düşünüyorum... " dedi ve arkasını döndü. Tam yürümeye başlamışken tekrar kafasını bana çevirdi."Sen çok iyi bir çocuksun. Lütfen kendini üzme... Seni seviyorum" dedi ve sanırım, bu söyledikleri onun ağzından duyduğum en can acıtan sözlerdi...