dıbına koydugumun oglu illa kibirli konuşturacaksın vikipediden gördüğün şeyle buraya gelip birinin anasına ne kadar rahat sövüyosun pekekent seni

"Erleri geri çekin ,rütbeliler gelsin."diyen bir adam onlara kurşun atmamak için.
+

HÜCREDEKi ADALININ DÜNYASI

- I -

Taş duvar, demir karyola ve yerde sayısız izmaritler
Halının pis kokusu, rutubetli, sıkıntılı, nikotinli
insanı serseme çeviren kurşun gibi ağır bir hava
Duvarlar sanki soğuk dalgaları imal ediyor.
istediğiniz kadar üzerinize kalın şeyler giyin
Oligarşinin hücresinde soğuğu yenmek imkânsız.
Ranzanın karşısında kafesli demir kapı, arkasında Mehmet.
Görevi dakikası dakikasına beni denetlemek
Mehmedim utanıyor, kahroluyor
“Askerlik ağam n’aparsın” diyor.
Aslında o da tutsak
Ben hücremde, o hücrenin önünde.
Günde beş kere büyük başlar bakıyor içeriye;
Yüzlerinde tecessüs.
“Çılgın adam, 3 - 5 kişi ile koskoca karanlıklar imparatorluğuna kafa tutan adalılar.”
Ama yine de “çılgın adamın” karşısında
Bir eziklik, burukluk duyuyorlar o başka.
Gündüz gece diye bir ayrım yoktur hücrede
Sadece koldaki saattir, geceyi gündüzü bildiren.
Işık yirmi dört saat yanar.
Bir nefes, bir duman yoldaşım
Cıgaramı her çekişimde duman olur
Uçar giderim, ta uzaklara.
Çoğu kere adama giderim,
Cıgaramın dumanı, beni memleketime; adama zütürür.
Kahpe istanbul’un kahpe bir bölgesinde
Bir evdeyim, yoldaşımla beraber.
Bu ev, yoldaşlık – dostluk – kardeşlik – mertlik - kıvanç ve sevgi evidir.
Bu evde, her şey o kadar güzel ve o kadar anlamlıdır ki…

buda şiiri bak bakayım askere nediyormuş. Onların derdi faşist komutanlardı ve tek amaçları 3 arkadaşlarını ipten kurtarmaktı