Evime gittim yattım uyudum. Ne yemek yiyordum ne de bir şey içiyordum. Aklımda hep Sena ve oğlum vardı. Kim neden böyle bir şey yapmıştı o kadar şeyin üstüne bunu düşünüyordum sadece. Konseyden başkasının yapma şansı yoktu. Neden beni beklememişti. Neden beni de öldürmemişti. Ölmeyi yeğlerdim, beni öldürmesini isterdim. ilk beni öldürmesini, defalarca vücuduma ateş edip kalbim durana kadar durmamasını ama yine de o tabloyu görmek istemezdim. Uyandığımda yüzümü bile yıkamayacak insan olmuştum. Sena ile Mert'in yan yana olan fotoğraflarına bakıyordum çoğu zaman. Karım ve oğlum.