Uzun zaman sonra Yiğit'i görüyordum. Yine belimde silah vardı. Mertle ilgilendi bir süre. Sinirlensem bile ters bir şey yapmadım. Bana döndü. "Buğra artık öldürülemez bir insan haline geldi." dedi. "Ne alaka?" der gibi baktım. "O otel odalarının hepsine azılı suçluları aldı. Kendi adamı yok. En vahşi şeyleri yapıyor o adamlarla, sokaklardan topladığı ne kadar suçlu sabıkalı insan var onlarla devam ediyor. Sen sen ol asla karşısına çıkma onların." dedi. Bir şey söylemedim. Yiğit daha önceden davayı filan halletmişti ve kimsenin haberi olmadan boşandılar. Yiğitle istemsiz sarıldım. Teşekkür ettim Balıkesir'e döndük eski hayatın tüm kötülüklerinden kurtulmuştuk.