ertesi gün yine güç bela işe gittim. çalıştığım yerin güzel yanlarıda vardı. bütün çalışanlar sabah güzel bir kahvaltı yapıyorlardı. ilk günün ameleliğinden sonra kahvaltıya oturdum. kahvaltıda bir şeyden de kaçılmamıştı. fazla detaya girmiyorum , malum oruçlu panparım var.

kahvaltıdan sonra koşuşturmaca başlamıştı tekrar. saat yine 12 de yemek dağıtımını yaptıktan sonra bigibletle lokantanın önüne geldim. gelir gelmez bir tabloyla karşılaştım ki anlatamam. dışarı kızın biri oturuyor, önünde çay, elinde telefon. kız aynı çiçeğe benziyor amk. çiçek dediysem klorofilli olanlardan değil. eski hikayeyi okuyan bilir

(bkz: pekekentlik anılarımı anlatıyorum)

neyse ben bi dumura uğradım. ama kızda ister istemez benim bilinç altıma yerleşti.