Ya da ben öyle sanıyordum... Çünkü Elif alttan alttan gülmeye başlamıştı ve bir yandan gülümsemesini sürdürerek "Sevgilin de güzelmiş" deyiverdi ... O an o kadar utanmıştım ki. Hiç bir şey diyemedim. Sadece oyuna baktım... Yaptığı küçük nükteyi neden bilmiyorum ama çok ciddiye almıştım. Sonrasında o durumun verdiği acıyla ani bir alt+f4 hareketi çekip oyunu kapadım. Elif istersen başka oyun oynayalım dedim... O da kabul etti. Tekrar klasöre döndüğümüzde atari oyunları klasörünü gördü. Orada oynayabileceğimiz 2 kişilik oyunlar da vardı hem... Hemen birini seçtik ve karşılıklı oynamaya başladık. Yalnız oyunun tuş optimizasyonu sanki bizim ellerimizi ortak bir noktada buluşturmak için yapılmıştı. Güzelim, ne zaman bir hareket yapsa elleri benim elime değiyor. Ben oyunu da kendimi de unutuveriyordum... Ben onun ellerinin güzelliğine bakarken açık ara yenilmiştim. O halde kimseyi yenecek durumda da değildim ayrıca... Ama onun sevindiğini görünce, sanki mahallemizdeki büyük taso savaşlarının galibi benmişim gibi sevinmiştim...