Otobüsten indim. Ama o tam ben inerkenki bakışı aklımdan çıkmıyordu. O kadar masum baktı ki o an ki yaşadığım duyguyu anlatmaya kelimeler yetmez. Eve gittim her an aklımdaydı düşünüyordum acaba görürmüyüm tekrar? E görürsem nasıl tanışıcam ak? Ne diyipte tanışsam? Kitap okuyordu kitaptanmı yürüsem? Falan diye kendi kendime sorular soruyordum. Ertesi gün büyük bi umutla tekrar otobüse bindim ama o yoktu. Otobüsle dönerken keşke tanışsaydım dedim ama işte keşkeler... Bi kaç gün daha otobüsle gittim hep bi umut. Cuma günü bindim tekrar otobüse bi ışık belirdi tekrar. Evet evet gelen oydu kalbim çıkıcaktı sanki yerinden heycanlanmıştım. Yolculuk boyunca düşündüm nasıl yürüsem diye. ineceğim durak geçmişti. indi indim bende peşinden. Omuzuna dokundum bakarmısın gibisinden.