Evet içim biraz olsun ferahlamıştı sanki, o üzerimdeki saçmalıkları atmaya başlamıştım eskisi gibi olmuştuk yine Ceren'le. Bir kaç hafta çok güzel gitmişti her şey... Ulan deli gibi seviyormuşum o zamanlar her şey toz pembeymiş gözümde. Ne zamandır Adalara gezmeye gidelim diye tutturuyordu bende o cumartesi gidebileceğimizi söylemiştim. Cuma akşamı aradı beni gelemeyeceğini kuzeninin ailecek onlara geleceğini söyledi. Bozulmuştum. Ters yaptım kapattım telefonu. Bir kaç mesaj atmıştı, cevap vermemiştim. Uyandım baktım sabah telefonda mesajları duruyordu saat başı seni seviyorum yazmış. Yüzümde aptalca bi gülümseme "Ulan iyi ki bu kız var hayatımda" dedim kendi kendime. Aradım hemen bunu sevinçle ,telefonu açtı arkadan sanki babamın sesini duymuştum, 1-2 saniyeydi duyduğum ses ama içim içimi yemeye başlamıştı yine. "Neredesin" dedim biraz sert bir tonla "Evi toparladım bizimkileri bekliyorum" dedi. Arabada gibiydi sanki o tarz bi ambiyans vardı konuştuğu ortamda. "Bende seni çok seviyorum" dedim geçiştirici bir biçimde konuştu benimle. Telefonu kapatır kapatmaz babamı aradım açmadı. Tekrar aradım yine açmadı. Akşam olmuştu dönmemişti Babam bana hala. Eve geldi "Aradım niye açmıyorsun" dedim sert bir tonla, "Çok yoğundum gün boyu ne oldu ?" diye oda sert çıktı. "Yok bir şey" dedim Gittim odama bir sigara yaktım. Babam eve gelene kadar mesajlarıma kestirme, geç cevap veren kızın Babam eve geldikten sonra benimle konuşası gelmişti bir anda.. "Gitti mi misafirlerin dedim?" "Şimdi çıktılar arasana konuşalım" dedi. Paranoyalarım tekrar başlamıştı kafayı yer duruma gelmiştim o an yine. Çok yorgumum uyuyucam dedim kestirdim attım aramadım.. Uyumadım da sabaha kadar sigara içtim düşündüm, düşündüm, düşündüm...
Anlat panpa anlat diyorsunuz ama bunların her birini yazarken o şeyler tekrar gözümde canlanıyor bu yüzden kafayı dağıtmak için farklı işlere girişiyorum. Anlatıcam merak etmeyin.