Yürüdüm yürüdüm bayağı zaman geçti ve bir baktim ki karsima bir yol cikmisti nihayet buradan Kurtulmuştum yolu takip ettim nereye gidecegini merak ederek karsima bir köy çıktı köye doğru gittim tabi ortalik yerde tek basina yabanci bir çocuk herkes bana bakiyordu tam da kahvehanenin onunden gecerken bir ses duyum baksana çocuk dedi kahvehaneden biri yanina gittim buyrun dedim kimlerdensin tek basina ne isin var burda dedi ve anlattim olan biteni konuştuğum kisi köyun berberiymis beni cok sevmişti benim de kanim kaynadi ona tipki babama benziyordu çünkü adi da cemil di cemil amca benim halime acidi ve benim elimden tuttu yürümeye basladik nereye gidiyoruz diye sordum dükkana dedi tabi korkmuyor da değildim omrumde ilk defa yabanci bir yerde yabanci bir kisiyle yürüyorum ama baska carem yok ya sokaklarda perisan olup ölmek ya da sıcak yatacak bir yer tabiki yatacak yeri seçtim dukkana gelmistik cemil amca bana sen artik benim ciragimsin dedi geceleri burada kalirsin temizlik getir zütür islerine bakarsin dedi ve bana haftalik vereceğini de soyledi cok sasirdim neden bu kadar iyi davranıyordu tabi buny yillar sonra ogrendim ki cemil amcanin çocuğu yokmus olmuyormus ise vasladigim ilk gun bana yapmam gerekenleri gösterdi soyle temizle böyle sil derken yavas yavas alismistim ama icimdeki kin git gide buyuyordu yemin ettim kendi kendime o huur cocugu kenandan intikamimi alacaktim