o zamanlar deli dolu zamanlarımız. özgürüz ya. hem de artık 3. sınıfa geçip level atlamışız. eve çıktık 4 arkadaş. ben ve 1 arkadaşım fen edebiyat matematik okuyoz.bir arkadaş fizik diğeri de felsefe de. 3 temel bilimler bir de felsefeci işte. neyse. o yıllarda meşhur diziler vardı. biz de the big bang theory ye sarmıştık. bilimle de ilgili ya nasıl izliyoruz espriler falan ağzımızın suyu akıyo. oradaki hayata(yaşayış biçimlerine) özenmeye başladık.

işler de o nokta da tak sarmaya başladı. izleyenler bilir hep dışardan yerler dizi de. hazır yerler yani. bi de evlerinin anahtarı tüm arkadaşlarında vardır yani çat kapı girebilirsin eve. herneyse bizde dedik anahtar çoğaltıp verelim arkadaşlara ve dışardan söyleyelim hep. tamam mı tamam.

paso dışardan söylüyoruz işte pizzadır, mantıdır, dürümdür vs. bi taraftan da matematik felsefesi yapıyoz ders çalışıyoz falan. dıbına koyim 1 hafta sonra biz bir kabız olduk. ananı avradını gibeyim resmen zütümüz yırtılıyo sıçarken. hep hazır yemekten mide yaraklara gelmiş kan sıçıyoruz resmen.

hani anahtar vermiştik ya arkadaşlarımıza. onlar da lan bunlar rahat adamlar deyip kendi arkadaşlarına vermişler. dıbına koyim akşam eve bi geliyoz 5-6 kişi var. 2 tanesini ancak tanıyon. mutfağı tak zütürüyo. kapıyı açan giriyo "moruk naber "diye.

en son giberler deyip kapı kilidini değiştirdik ve tarhana çorbası kuru + pilava döndük.

bu da böyle güzel bir anımdır gençler.