hapishaneden çıktıktan sonra bir süre hapis arkadaşım serkan inci'nin verdiği para ile idare ederim. Ancak zaman içinde bu para tükenince iş aramaya başlarım. Ne var ki, "zenciden siyah yüzüm ", huur çocuğu oluşum ve eğitimsizliğimin üstüne bir de sicilime işlenen hırsızlık suçu eklenince iş bulmak iyice zor bir hâl alır benim için. Hele hayatım boyunca hayalini kurduğum devlet memurluğu artık tamamen imkânsızdır. Nereye gitsem, hangi kapıyı çalsa karşısına hep ekşiciler çıkar. Ancak alınteriyle para kazanıp namusuyla bir hayat sürmeyi kafama koyduğum için hapishane öncesi mesleğime geri dönmeye karar veririm. Bir boya sandığı alarak tekrar sokaklarda ayakkabı boyamaya başlarım. Her ne kadar şartlar zor olsa ve
zengin olma hayalinin çok uzağında olsa da karnımı doyuracak kadar para kazanırım...