Gel zaman git zaman bu kenan olacak serefsize bize bakmak zor geldi annemle konusurlerken duydum bizi istemiyordu kötü davranmaya baslamısti yedigimiz ictiğimiz gozune batıyodu en kuçuk kardesimle arları iyiydi biraz çunku evlendikleri zaman o daha bisey bilmiyordu simdi ise onu oz babası zannediyo ortanca kardesimle de fena sayilmazdi ama beni hic sevemedi nedense bana surekli kiziyordu bunlar git gide devam ederek vurmaya dövmeye kadar ilerlemişti evde ne olsa suclusu bendim onun yuzunde artik anneme de vurmaya başlamıştı serefsiz huur çocuğu ama gidecek kalacak hiçbir yerimiz yoktu mecburduk yaninda kalmaya yine birgun annemi doverken engel oldum ama fayda etmedi cunku gucumun ona yetmesi imkansızdı en son gözümün kapandigini hatirliyorum başka da yok uyandıgımda ise kendimi kapinın önünde bulmuştum