"bak beyim, sana iki çift lafım var. koskoca adamsın. şukun var, çukun var, her şeyin var. yüzlerce kişi okuyor yazdıklarını. yakışır mı sana boncukla oynamak? yakışır mı bunca günahsız bini, karda kışta hikayesiz bırakmak? ama nasıl yakışmasın! sen değil misin öz panpana bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören. anlamıyor musun beyim, bu binler birbirini seviyor. ama ben boşuna konuşuyorum. sevgiyi tanımayan adama, sevgiyi öğretmeye çalışıyorum. hıh, sen, cam yalayan kus, önüncü nesil normal, 57 entry sahibi sözlük bini! sen mi büyüksün? hayır, ben büyüğüm! ben, boncuk Ömer! sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç! gözümde pul kadar bile değerin yok. ama şunu iyi bil, ne hikayeye ne de burdaki binlere hiçbir şey yapamayacaksın. yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun? dokunma artık hikayeye! dokunma başlığımıza! dokunma jupiterime! dokunma kavunuma! eğer onların kılına zarar gelirse, ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemiş olan ben, boncuk ömer hiç düşünmeden çeker vururum seni! anlıyor musun, vururum ve dönüp arkama bakmam bile!"