Kahvaltıya indik, kahvaltımızı ettik. Bir hareket yoktu. "Gel gezelim." dedim. "iş filan çıkar boşver." dedi. "Çıkmaz." dedim. "Nasıl eminsin bu kadar?" diye sordu. "Eminim işte sen gel." dedim. Aklımdan Yiğit'i öldürmek bile geçiyordu. Ne yaptığımı bilen tek kişi oydu. Hemde ayak üstü konuyu değiştirirdim. Beni de öldürmeye çalıştı derim diye düşündüm aklımda Yiğit'i öldürmek vardı. Arabaya bindik. Gezmeye başladık. Yeni hattım değilde eski hattımdan biri arıyordu beni. Açtım. "Lan ne yaptığının farkında mısın sen?" dedi birisi. Suat olduğunu tahmin ettim. Yiğitte telefondan gelen sesi duymuş dikkatle bana bakıyordu. "Farkındayım." dedim. "Buğra cesedi gördü, oğlu olduğunu teşhis etti. Senin yaptığını sadece ben biliyorum." dedi. "Bende senin Buğra'nın emrinde olduğunu biliyorum artık." dedim. "Buğra otele geliyor." dedi ve cümlesini bitirmeden telefonu kapattım Suat'ın numarasını alıp hattı kırdım attım. U dönüşü yapıp otele doğru sürmeye başladım.