Devam edelim beyler.

Bir süre okul ve tiyatro arasında geçti. Okul yokuş aşağı giderken tiyatroyu baya sevmeye başlamıştım. Oyunlar okuyordum, tiradlara bakıyordum. Uludağ Üniversitesi'nde tiyatro bölümü var bilmeyenler için yazayım bunu. Merak ettim, dedim bi gidip bakayım acaba bu adamlar burda ne tak yiyor. Tiyatro bölümü meğer anasının amındaymış. Baya istanbul'a giden şu ido'ların olduğu yerdeymiş amk. Dedim işin ne dıbını gibeyim atla git, evde ders mi çalışıyorsun sanki. Gittim beyler.Amk yerine gitmez olaydım gittim.

Klagib hikaye çocuk kızı görür, etkilenir vs.
Beyler ben kızı gördüm, çok uzun değil ama çok kısa da değil. Vücut güzel. Arkadaşlara sorduğumda beyler bu kız sizce güzel mi diye çok güzel değil be kardeşim derler. Yalan söylüyorlar amk binleri, beyler kız çok güzeldi.Çok çok güzeldi yani, anlatamıyorum.

Tanışma faslına geçeyim. Dün gibi hatırlıyorum kızın elinde Macbeth vardı.Aha dedim bu kızda tiyatroyla ilgileniyor. Ulan cahil cesaretie bak, sanki ben çok biliyormuşum gibi kızın bilmesi hoşuma gidiyor. işte hoca tarzı biriyle konuşuyordu. Dedim fırsat bu fırsat. Gittim yanlarına konuşmaları bitmişti tam ne konuştular öğrenememiştim. Adama dedim afedersiniz siz hoca mısınız ? Soruya bak amk. Böyle yandan yandan sırıttı pekekent. Sence dedi. Oyuncu değil mi anasını gibeyim. Anladım tabi bu arada kızda ayrılmadı bana bakıyor. Derslerinizi izleyebiliyor muyuz diye sordum. Oysa hiç gibimde değil, izletmeyeceği çok belli. Hangi üniversite hele ki tiyatro bölümünde dışardan gelen liseli bebeye ders izletirler.Bu bin yine yandan yandan sırıttı. Malesef canım kazanırsan canlı görürsün tarzı birşey söyledi.Tam böyle değildi ama aynı kapıya çıkıyordu işte anlayın siz.