Adam haklı. Bakın size bişey anlatayım. Sıcak daha çarşamba günü oldu.

Malum bi kız var çalıştığım yerde hoşlanıyorum..Çok yakınız aslında. Normalde bunun sevgilisi vardı kızın aklı karışmasın diye ben fazla yakın durmuyodum. Sonra bu ayrıldı.Bu sefer yakın davranmaya başladım.

Ayrıca arkadaş ortamında da benim ismim geçiyo kimden hoşlanıyosun falan diye.Çünkü facebook'ta falan artık melankolik paylaşımlar yapmaya başlamıştım.Ben ısrarla kimseye ismi söylemedim.

Sonra pazartesi bana bi cengaverlik bi cesaret geldi. Aynı yukardaki eleman gibi düşündüm. Ulan ne olacağı belli değil. Sanki söyleyince ölecek misin? Söyle kurtul dedi içimden bi ses.

Kızı çarşamba gününe buluşmaya davet ettim.(Whatsapp'tan tabi.)Direk kabul etti."Sana uzun zamandır söylemek istediğim bi şey var buluşalım" dedim ikiletmedi ne söyleyeceksin diye zorlamadı da.Şaşırdım.

Çarşamba günü geldi çattı. Buluştuk bununla. Bişeyler yedik tak diye lafa girmedim. Ondan sonra buna bi telefon geldi(Filmin koptuğu yer..)

"EFENDiM AŞKIM... " diye açtı telefonu. Gözümün önünde siyah noktalar geçmeye başladı beynim kaynadı sanki.Ama sankinliğimi bozmadım. Kapattı telefonu "eee sen bana ne söyleyecektin?" dedi. içimden ananı gibeyim napıcam lan ben dedim.

Yapacak bişey yok kıvırmaya çalıştım. Kızı seviyorum. Orda ben senden hoşlanıyorum desem. Kızın aklı karışacak. Sevgilisi ile mutsuz olacak.O mutlu olsun. Ayrıca söylediğimde de onu kaybetme riskim olurdu.

"işte biliyosun benim hoşlandığım biri var. Arkadaşlarda seni benimle anıyomuş samimi olduğumuz için. Belki seninde kulağına gitmiştir. Kusura bakma aklını karıştırmak istemem. Zaten senden hoşlansaydım söylerdim(he söyledin amk.)Ayrıca çok iyi bir ARKADAŞIMsın seni kaybetmek ve üzmek istemem" diye geçiştirdim.

Aynı akşam aklınıza gelmeyecek kadar kötü bişey oldu ama onu anlatmayacağım. Ellerim titriyo yazarken.

Lafın kısası geç kalınmamalı. Söyle gitsin. Reddetsin en azından aklında soru işareti kalmaz. Benim gibi beklersen elinden kaparlar.

edit : uzun olmuş kb beyler.