Her zaman ki gibi içerken aklımıza gelen bir fikri paylaşacagım.

şimdi düşünün bir evren var bir tanrı var .
tanrının yarattıklarının yaşagıdı bir cennet var aslında cennet kavramı dünya oluşunca degişmiştir. normal yaradılanların yaşadıgı yerdir cennet.
herneyse insanoglu yüzyıllar boyunca bu mekanda yaşıyor gelişiyor akıllanıyor gözü artık daha fazlasını istiyor daha farklı hazlar istiyor sonsuz bir sükünet huzur insanoglunu tatmin etmiyor ve sonra çalıyorlar öldürüyorlar şimdiye kadar yapılmayanları yapıyorlar bu davranışların oluşturdu impulslar beyne iletiliyor. beynin farklı bölgelerinde farklı yerleri uyarıyor insanoglu bu farklı hazzı korkuyu öfkeyi nice farklı duyguları yaşıyor. böyle sürüp gelen bir cennet tanrının istedigi gibi bir yer olmaktan çıkıyor ve düşünüyor. ben insanoglunu bir hiç gibi cehennemime atamam yakamam acı çektiremem onlar benim yarattıgım en üstün varlık diyor . tabi burda insanoglu dedigim insan türünü ifade ediyor özel kişiliklere baglı kalınmıyor.
herneyse tanrı diyor ki ben bir düzen sistem yaratmalıyım ki
insan oglu yarattıgım bu üstün varlık kendi nefsiyle kendi istegiyle bilerek inanarak kendi sonsuzluguna kendisi karar versin.