küçükken güvercinlere merakım vardı. güvercin alıp beslemek istiyordum ama pahalı olduğu için alamıyordum herneyse para biriktirmeye karar verdim ve o zaman 2,5 tl gibi bi para biriktirmiştim bu benim için ozaman çok büyük bi paraydı. o zaman kuşlardan anlayan arkadaşımıda alıp eve yaklaşık 7 8 km uzaklıkta bi yere güvercini satın almaya gittik. yürümekten iflahım gibilmişti ama anlatamam amk acayip mutluydum bi güvercinim olucaktı. girdik kuşcuya abi 2,5 liralık kuş verirmisin dedim. akla bak sanki bakkaldan peynir alıyon amk. o zaman yine 2,5 lira bir güvercin için yine az bi paraydı. neyse adam girdi kafese dolaştı felan bitane güvercin tutup verdi. güvercinin kafası ters dönmüştü amk. bu güvercin hasta felan abi deyince adam durun bunun ilacı bende deyip yorgan iğnesini alıp güvercinin kafasını iğneleyip güvercini verdi kafası düzelmişti amk. şaşırdım nasıl oldugunu ama giblemiyordumda sonuç olarak güvercin iyileşti ve artık benimdi. neyse ben o mutlulukla güvercini kimse çalmasın diye tişörtümün içine sakladım eve hızlıca gidiyoruz ama nasıl mutluyum anlatamam. arada bir güvercine bakıyorum tabi. eve yaklaşmaya felan başladık güvercinin kafası tekrardan yavaşca ters dönmeye başladı eve yetişdiğimde ise tamamiyle ters dönmüştü yani kafası arkaya bakıyordu. bende heralde adam iyi iğneleyemeyip diyip bi yorgan iğnesi aldım evin çatısına çıktım güvercinin boynunu iğnelemeye başladım. güvercin çırpınıyordu felan ben tabi iyileştiğinin bi göstergesi olarak anlıyordum o çırpınmayı ne bileyim dıbına koyim. iğnelemeye devam ederken baktım güvercinde tık yok kıpırdamıyor. yere bi bıraktım ölmüş. lan o an içim bi yandı ağladım babama söyledim yaptıgım şeyi ırzını gibtiğim sen veterinermisin deyip bi güzelde o dövdü. o gündür bir güvercin görsem aklıma o geliyor içim yanıyor pişmanlık duyuyorum amk.