çocukluğum geldi aklıma muğlanın milas ilçesinde dedemin ve amcamın tütün tarlalarında geçirdik çocukluğumuzu, gece sabaha karşı kalkıp tütün kırmaya gidilirdi sabah bütün sülale bir arada kahvaltı sonrasında şişlere dizilirdi tütünler o kokuyu hiç unutamıyorum o sefalet değildi yokluk değildi birlik olmaktı yardım etmekti. aradan 20-25 sene geçti tütün bitti bitirildi o muhabbetler kalmadı o hiç ayrılmayan kuzenler birbirlerini bayramdan bayrama görmeye başladı.

ah be panpa bu fotoğrafı koymayacaktın o günleri hatırlatmayacaktın bana be